Günümüzün poodle’ları eğlencenin, hobinin ve lüks yaşamın bir örneğini oluşturuyor gibi görünse de hata yapmayın: Onlar doğası gereği kendilerine özgün işleri yapmak için yetiştirilmiş gerçek köpeklerdir. Gösterişli süs köpeği bir poodle’a baktığınızda pek mümkün görünmese de, aslında bu ırk su avcısıdır. Avcısı için suya atlar, yüzer ve sudaki kuşu sahibine getirme işini mükemmellikle yerine getirir.

Aslında İngilizce adı KANİŞ olup, “suya sıçrama” anlamındaki Almanca kelimeler olan “Pudel” ya da “Pudelin” kelimelerinden poodle şeklinde türetilmiştir. Poodle Fransa’da ise ördek köpeği anlamına gelen “Chien Canard” kelimesinden türetilen bir isim olan “Caniche” olarak adlandırılır.

Poodle’ın bir zamanlar, kürküne uygulanan ayrıntılı tıraş stilinin bile pratikte bir amacı vardı: Kısa tıraş edilen bölgeler onun kürkünün su içinde ağırlığını hafifletirken aynı zamanda su altındaki engellere (dallar, ağaç kökleri, sivri taşlar) takılmamasını sağlar, eklemler ve hayati organlarını kaplayan bölgelerde uzun bırakılan tüyler ise hayvanı soğuk sudan korurdu.

Hepsi aynı cinsin birer parçası olarak kabul edilen 3 boyutta poodle vardır. En küçüğünden büyüğüne doğru sıralarsak: Bunlar Toy – Oyuncak, Miniature - Minyatür ve Standart’tır.

Standart muhtemelen üç boyutun en eskisidir ve standartlar halen çoğu bölgelerde bir su avcısı olarak avlanma geleneğini sürdürmektedir.

Boyutu ne olursa olsun, Poodle’lar oyuncu ama ağırbaşlı bir kişiliği ve keskin zekâsı ile ünlüdür. Eğitim söz konusu olduğunda, "A" notu alan bir öğrenci gibidir. Poodle itaat, çeviklik ve av testleri gibi performans sporlarında çok başarılıdır.

Muhteşem, o şaşalı havasına rağmen Poodle züppe değildir. Bunlar, ailelerine yakın kalmak isteyen insan dostu köpeklerdir ve uzun süre kendi başlarına bırakıldıklarında yalnızlık hissederler oysa her zaman hoşça bir oyun oynamaya hazırdırlar.

Poodle’ı şımartır ve onu eğitmezseniz, muhtemelen kendini ailenin alfa köpeği (evin patronu) olduğu sonucuna varacaktır. Bu durum özellikle şımartılmış ve eğitimsiz olma olasılığı daha yüksek olan minyatür ve oyuncak türleri gibi daha küçük çeşitler arasında yaygındır. Köpeğinize köpek davranışlarını öğretin ve sonra onları kullanması için ısrar edin ki; bu ona sürünün liderinin, evin patronunun siz olduğunuzu gösterir.

Zekâsı ve eğlenceli doğası nedeniyle, Poodle'ınızın zihnini aktif tutmak için itaat eğitimi çok önemlidir. Düşünen ve öğrenen bir Poodle sıkılmaz ve bu nedenle kendini meşgul etmek için yıkıcı yollar (Terlikleri, yastıkları parçalamak. Mobilyaları kemirmek, istenmeyen yere çiş, kaka yapmak vs.) aramaz, bulamaz.

Poodle kürkünün güzel ve sağlıklı kalması için çok fazla bakıma ihtiyacı vardır. Çoğu Poodle sahibi köpeklerini her üç ila altı haftada bir profesyonel bir bakıma götürür. Altıncı haftada tıraşa götürdüğünüz gibi iki ila üçüncü haftasında yıkama ve taranmaya götürülmesi uygundur. Bakım masraflarından tasarruf etmek istiyorsanız, bunu kendiniz yapmayı öğrenebilirsiniz ancak bu zaman ve çaba gerektirir. Ayrıca profesyonel bakımın her ırkın kendine has bakım tekniklerini bilen bir yerde yapılmasına dikkat edilmesi gerekir.

Poodle’ların, etrafındaki tüyleri lekeleyebilen, renginin değişmesine neden olan ağlayan gözleri vardır. Lekeleri azaltmak için, ılık suya batırılmış alkolsüz bir evcil hayvan mendili veya bezle ya da göz temizliği için üretilmiş kozmetik ürünleri bir makyaj pamuğuna dökerek her gün gözlerini ve yüzünü nazikçe silin.

Sağlıklı bir köpeğe sahip olmak için asla sorumsuz bir yetiştiriciden, merdiven altı üreticiden veya evcil hayvan dükkanından köpek yavrusu satın almayın. Onun, yavru köpeklere geçebilecek genetik hastalıklardan arınmış ve sağlam mizaçlara sahip olduklarından emin olmak için çiftleştirilen köpeklerden endişe duymayan, saygın bir yetiştiriciden temin edin. Köpek sahiplenirken Pomeranian için yazılmış bu makalemizi inceleyiniz. Aynı kurallar geçerlidir.

Poodle, özellikle su kuşları avcılığı için geliştirilmiş en eski ırklardan biridir. Çoğu tarihçi, Poodle'ın Almanya'da ortaya çıktığı ancak Fransa'da kendi farklı cinsi haline geldiği konusunda hemfikirdir.

Birçoğu; cinsin İspanyol, Portekiz, Fransız, Alman, Macar ve Rus su köpekleri de dahil olmak üzere birkaç Avrupa su köpeği arasındaki melezlemenin sonucu olduğuna inanıyor. Diğer tarihçiler, Poodle'ın atalarından birinin İber Yarımadası'na ithal edilen “Kuzey Afrika Barbet” olduğunu düşünüyor. Daha sonrasında bu cinsin, avcılık yetenekleri için kullanıldığı Galya'ya geldiğini.

Başka bir teori Poodle’ın, Kuzey Afrika Berberileri tarafından fethedilen Asya bozkırlarından getirilen köpeklerden geldiği ve sonunda 8.yüzyılda Moors ile Portekiz'e girdiği yönündedir.

Ataları ne olursa olsun, bu çok eski bir cins. Poodle benzeri köpeklerin illüstrasyonları MÖ ilk yüzyıllardan kalma Mısır ve Roma eserlerini ve mezarlarını süslemektedir. Çizimler ve heykeller günümüz Poodle’larına çok benzeyen, avlanma ağlarını getiren, hayvanları güden ve bataklıklardan av hayvanları getiren köpekleri göstermektedir.

Bazıları Minyatür ve Oyuncak Poodle’ların, Standart' tan kısa bir süre sonra ortaya çıktığını söylese de, çoğu yetiştiricilerin Paris burjuvasını memnun etmek için Poodle’ın daha küçük versiyonlarını (önce Minyatür, sonra Oyuncak) üretmeye başlamasının 1400'lere kadar olmadığına inanıyor. Oyuncak ve Minyatür çeşitleri: Poodle'ların daha küçük ırklarla çiftleştirilerek değil, küçük Poodle'ların kendi aralarında çiftleştirerek oluşturulmuştur.

Fransızlar, ördek avı için daha büyük olan Standart Poodle’ı ve ormandaki yer mantarlarını koklaması, bulması için orta boy Minyatür Poodle’ı kullandılar. Minik Toy Poodle'ın asıl işi ise asil ve zengin tüccar sınıfına eşlik etmekti. Rönesans dönemindeki varlıklı sahipleri, Toy Poodle'larını genellikle büyük gömleklerinin içinde taşıdılar ve bu da "kol köpekleri" lakabına yol açtı. Kol köpekleri adına bir rivayette şöyle bahsedilir: Fransızlar hijyen ve banyo konusunda o kadar bilinçsizdiler ki, saçlarındaki parazitlerden arınmak için kucaklarında köpek taşırlardı. Hatta kucak köpeği, süs köpeği unvanının da bundan geldiği söylenir.

Çingeneler ve seyahat eden sanatçılar, Poodle’ın başka bir köpek yeteneğinde mükemmel olduğunu öğrendi: Sirk köpeği. Poodle’lara oyun numaraları öğretmek, kostümler giydirmek ve kürklerini sahne çekiciliğine eklemek için renkli ve süslü şekillere dönüştürmek için yetiştirdiler, eğittiler. Zengin müşteriler ise not aldı ve onlarda kendi Poodle köpeklerini tıraş etmeye, süslemeye ve hatta boyamaya başladılar.

İngiltere'deki kinoloji birliği, ilk Poodle’larını 1874'te kaydetti ve ilk İngiliz Poodle meraklıları kulübü iki yıl sonra sahneye çıktı. Poodle’ların ABD'ye ne zaman geldiği kesin olarak bilinmemektedir ancak Amerikan kinoloji birliği ilk Poodl’larını 1886'da kaydetmiştir. Amerikan Poodle kulübü 1896'da kuruldu fakat kısa bir süre sonra dağıldı. Poodle meraklıları kulübü 1931'de yeniden kuruldu.

Poodle’lar ABD'de II.Dünya Savaşı sonrasına kadar oldukça nadirdi. Ancak 1950'lerin ortalarında, Poodle 20 yıldan fazla bir süredir elinde tuttuğu bir pozisyon olan ülkedeki en popüler köpek ırkı olma haline geldi.

Üç boyutta Poodle vardır: Oyuncak (toy), minyatür (miniature) ve standart. Bunlar farklı ırklar değil, aynı köpeğin farklı boyutlarıdır.

Oyuncak Poodle 25cm yüksekliğinde ve yaklaşık 2.70Kg ila 4.00Kg ağırlığındadır.

Minyatür Poodle 28cm ila 38cm yüksekliğinde ve 6.80Kg ila 7.70Kg ağırlığındadır.

Standart Poodle 38cm ve daha uzun (genellikle 56cm) yüksekliğinde; erkekler 20.40Kg ila 32Kg ağırlığında ve dişiler ise 20.40Kg ila 27.20Kg ağırlığındadır.

Akıllı, sevgi dolu, sadık ve yaramaz... Poodle meraklılarının genellikle cinsin kişiliğini tanımlamak için kullandıkları dört kelimedir. Poodle, hayranlarının "ayrıcalık havası" dediği söylemle de tanınır: Tarif etmesi zor ancak köpekte fark edilmesi kolay, ağırbaşlı bir tavır.

Muhteşem, ağırbaşlı görünümüne rağmen, Poodle'ın saçma bir çizgisi var ve oynamayı seviyor ve her zaman her türlü oyuna hazır. Ayrıca insanları çok sever ve sahiplerini memnun etmeye heveslidir. Bunu efsanevi zekasıyla birleştirirseniz son derece eğitilebilir bir köpeğiniz olur.

Köpek davranışları öğretilen iyi bir Poodle, özellikle doğal enerjisini yakmak için düzenli egzersiz yapıyorsa sakin bir mizaca sahiptir. Bazı sahipler ve yetiştiriciler, küçük Oyuncak ve Minyatür Poodle’ların Standart 'tan biraz daha gergin olduğunu düşünüyor; ancak, diğer yetiştiriciler ve sahipler bu teoriye katılmıyor.

Poodle, evini ve ailesini korur ve eğer evinize yabancılar yaklaşırsa, size haber vermek için bir uyarı havlaması sesi çıkaracaktır. Ve ailesine karşı sevgi dolu olmasına rağmen, yeni insanlara ısınması biraz zaman alabilir.

Poodle’ın olağanüstü bir özelliği zekasıdır. Sahiplerini hayrete düşüren, insana benzer bir zekaya sahip olduğu söylenir. Elbette akıllı köpeklerle birlikte yaşamak zor olabilir. Hızlı öğrenirler ve hafızaları güçlüdür, her şeyi hatırlarlar.

Poodle; düzenli egzersiz ve bol miktarda insan arkadaşlığı olduğu sürece, dairelerden müstakil mülklere kadar her türlü evde sorunsuz yaşar. Aileleriyle birlikte, özellikle de küçük oyuncaklarla ve ikinci bir poodle ile birlikte yaşamayı severler, evde yaşamayı dışarıya tercih ederler.

Bu akıllı cins hızlı bir şekilde öğrenir ancak sahipler dikkatli olmalıdır: Poodle’ınıza kötü alışkanlıkları yanlışlıkla öğretmek, ona iyi olanları öğretmek kadar kolaydır. Bu yüzden köpeklere yeniyseniz, yetenekli bir eğitmenle köpek eğitim programına katılınız. Bu oyuncak ve minyatür poodle için de geçerlidir. Birçok küçük köpeklerin sahibi eğitimi atlar ve istemediği alışkanlıkları olan bir köpeğe katlanmak zorunda kalırlar.

Önerilen günlük miktar: Standartlar, günde 1,5 ila 3 büyük fincan yüksek kaliteli kuru gıda, iki öğüne bölünmüştür; Minyatürler, 3/4 ila 1 büyük fincan; Oyuncaklar, 1/4 ila 1/2 büyük fincan.

Not: Yetişkin köpeğinizin ne kadar yediği büyüklüğüne, yaşına, yapısına, metabolizmasına ve aktivite düzeyine bağlıdır. Köpekler, tıpkı insanlar gibi bireylerdir ve hepsinin aynı miktarda yiyeceğe ihtiyacı yoktur. Aktif bir köpek ile bir kanepede patates gibi yatan bir köpeğin ihtiyaç duyacağını mama miktarını söylemeye gerek yok. Satın aldığınız köpek mamasının kalitesi de bir fark yaratır. Köpek maması ne kadar iyi olursa, köpeğinizi beslemek için daha fazla yol alır ve bu köpeğinizin kasesine daha az mama bırakmanıza imkân verir. Köpekler ot obur değil et obur hayvanlardır. Bu nedenle tahıl oranı düşük, özellikle kurutulmuş et ve protein oranı daha yüksek mamaları tercih etmeye özen gösterin.

Herhangi bir cins gibi, Poodle da aşırı beslenirse kilo alır ve durumu obezite sorunlarına kadar varır. Bu da eklem sorunlarına ve diğer sağlık sorunlarına neden olabilir. Ödülleri sınırlayın, aktif tutun ve her zaman önüne mama bırakmak yerine düzenli öğünlerde besleyin. Önündeki mamayı yemiyor ise ortadan kaldırın (suyu hariç) ve bir sonraki öğünde tekrar önüne bırakın. Pek çok Minyatür veya Oyuncak Poodle sahibi özellikle köpeklerine masa altından veya sofra artıklarını verse de bu yalvaran gözlere direnin. Sonucunda yemek terbiyesini vermiş bir köpek yaratacaksınız. Böylelikle burnunu, kendisi için daha sağlıklı olan köpek mamasına çevirecektir.

Poodle’ınızı her zaman yiyecekleri ortada bırakmak yerine, yemeğini ölçerek ve günde iki kez besleyerek iyi durumda tutun. Kilolu olup olmadığından emin değilseniz ona göz testi ve el ile uygulamalı test yapın. Önce ona bakın, bir bel görebilmelisiniz. Sonra ellerinizi sırtının üstünde, başparmaklar omurga boyunca, parmaklar aşağı doğru olacak şekilde yerleştirin, kaydırın. Kaburgalarını sertçe bastırmadan hissedebiliyor ama göremiyorsanız, daha az yiyeceğe ve daha fazla egzersize ihtiyacı var demektir.

Poodle tüy dökmeyen bir türdür ve alerjisi olan kişiler için iyi bir seçimdir. Pek çok alerjik insan, bir Poodle’ı alerjik reaksiyon göstermeden tutabilir.

Kürkü; mavi, siyah, beyaz, gri, gümüş, kahverengi, sütlü kahve, kayısı ve krema gibi birçok renkte olabilir. Tüyleri kıvırcık, ince, sıktır ve bu eşsiz kürkü rahatlıkla taranabilir, tıraş edilebilir, bakım yapılabilir. Hayal edilebilecek her türlü forma, görünüme dönüştürülebilir.

Poodle isteksiz köpek sahipleri için uygun değildir ve Poodle’lar özenli bakım gerektiren köpeklerdir. Kürkünü iyi durumda tutmak için her üç ila altı haftada bir tıraş, bazen daha sık tarama ve yıkama gerektirir. Eğer bir Poodle düşünüyorsanız, onun kuaför masraflarını baştan düşünün.

Poodle kürkü yapısı gereği sıkça taranmaya ihtiyaç duyar. Eğer ki yaşını almamış ise haftada en az 2, bir yaşını geçmiş ise haftada en az 4 kere taranması gerekecektir.

Profesyonel bir pet kuaföründeki bakımından sonra dahi onun günlük taranmaya, fırçalanmaya ihtiyacı vardır. Poodle’ların diğer cinsler gibi ölü tüyleri sağa sola dökülmediği için, tüyler kürkünün içinde toplanır ve her gün fırçalanmadıkça dipte biriken o tüyler düğümlenme yani kıtıklaşmaya neden olur.

Poodle 90. Günden sonra tıraş edilebilir ve bakımı yapılabilir. Bu ırk diğer Nordic Irklardan farklıdır, Nordic ırklar çift katmanlı tüy yapısına sahip oldukları için yavruları en az 1 yaşına kadar tıraş edilmezler. Oysa Poodle ne kadar erken tıraşa ve taranmaya başlanırsa, mat ve cılız anne tüylerinden bir an önce kurtulur ve ırkına özel o muhteşem kalın, parlak, velur gibi kıvırcık tüyleri dipten gelmeye başlar, kürkü hacim kazanır.

Pek çok Poodle’ın gözlerinin altındaki tüylerinin renginin değişmesine, lekelenmesine sebep olan ağlayan gözleri vardır. Köpeğinizin tüyü ne kadar açıksa, gözyaşı lekeleri de o kadar belirgindir. Lekelenmeyi azaltmak için, her gün göz çevresini ve yüzünü ılık suyla nemlendirilmiş alkolsüz bir evcil hayvan mendili veya bezle ya da göz bakımı için üretilmiş kozmetik ürünü bir makyaj pamuğuna dökerek özenle silin.

Poodle’ınızın kulaklarını her hafta sık sık kir, kızarıklık veya enfeksiyona işaret edebilecek kötü bir koku için kontrol ettiğinizden emin olun, ardından sorunları önlemek için nazikçe, pH dengeli kulak temizleyicisiyle nemlendirilmiş bir pamuk topuyla haftada bir silin. Aşağı sarkık kulaklara sahip ırklar, kulak enfeksiyonlarına eğilimlidir, karanlık ve nemli kalır. Ayrıca Poodle'ın kulak içinde ve kanalında sürekli tüyler çıkar ve uzar. Arada bir bu tüylerin alınması (ağda gibi düşünün) gerekir. Profesyonel bir pet kuaförüne gittiğinizde, kuaför bunu gözlemlemeli ve gereğini yapmalıdır. Köpeğiniz doğal olarak yıpratmıyorsa yani dışarıda yeterli gezinme ve koşma imkânı yok ise, tırnaklarını ayda bir veya iki kez kesin, kestirin. Zeminde gezinirken tırnakların tıkladıkları sesleri duyuyorsanız, çok uzundurlar. Kısa, düzgün bir şekilde kesilmiş tırnaklar, patilerini iyi durumda tutar. Uzayan tırnaklar geriye doğru bükülür, pati altında tahribata ve enfeksiyona yol açabilir. Ayrıca Poodle'ınız sizi selamlamak için heyecanla üzerinize atladığında bacaklarınızın çizilmesini önler.

Poodle'ınızı, henüz yavru iken fırçalanmaya, tıraşa ve muayene edilmeye alıştırmaya başlayın. Patilerini sık sık tutun, köpekler patileri konusunda hassas ve huyludurlar. Tıraş, taranma ve bakımını sevgiyle ve ödüllerle birlikte onun için olumlu bir deneyim haline getirin ve yetişkin olduğunda kolay kuaför ve veteriner muayeneleri için zemin hazırlamış olacaksınız.

Bakım yaparken ciltte, burunda, ağızda, gözlerde ve ayaklarda kızarıklık, hassasiyet veya iltihaplanma gibi yaraları, kızarıklıkları veya enfeksiyon belirtilerini kontrol edin. Gözler kızarıklık veya akıntı olmaksızın net olmalıdır. Haftalık dikkatli muayeneniz, olası sağlık sorunlarını erken belirlemenize yardımcı olacaktır.

Poodle, çocuklar için harika bir arkadaştır, ancak bir köpeğe nasıl yaklaşacağını bilmeyen küçük çocuklar, türün en küçük ve en hassas çeşidi olan Oyuncak Poodle’a yanlışlıkla zarar verebilir.

Her ırkta olduğu gibi, çocuklara her zaman köpeklere nasıl yaklaşacaklarını ve onlara nasıl dokunacaklarını öğretmeli ve her iki tarafın da herhangi bir ısırmayı veya kulak veya kuyruk çekmesini önlemek için köpeklerle küçük çocuklar arasındaki herhangi bir etkileşimi her zaman denetlemelisiniz. Çocuğunuza, yemek yerken ya da uyurken hiçbir köpeğe yaklaşmamasını ya da köpeğin mamasını almaya çalışmamasını öğretin. Ne kadar arkadaş canlısı olursa olsun hiçbir köpek bir çocukla birlikte gözetimsiz bırakılmamalıdır.

Poodle’ınız evdeki tek evcil hayvan olmaya alışmışsa, yeni gelen bir başka evcil hayvanı kabul etmesine yardımcı olmak için biraz zamana ve özel eğitime ihtiyacı olabilir.

Hipoadrenokortisizm olarak da bilinen bu son derece ciddi durum, adrenal bez tarafından yetersiz adrenal hormon üretiminden kaynaklanır. Addison hastalığı olan çoğu köpeğin kusması, iştahsızlığı ve uyuşukluğu vardır. Bu belirtiler belirsiz olduğundan ve başka koşullarla karıştırılabileceğinden, bu hastalığı daha ileri aşamalara ulaşana kadar teşhis olarak gözden kaçırmak kolaydır. Bir köpek stresli olduğunda veya potasyum seviyeleri kalp fonksiyonuna müdahale edecek kadar yükseldiğinde daha şiddetli belirtiler ortaya çıkar ve şiddetli şoka ve ölüme neden olur. Addison'dan şüpheleniliyorsa, veterineriniz teşhisi doğrulamak için bir dizi test yapabilir.

Yaygın olarak şişkinlik olarak adlandırılan bu rahatsızlık, Poodle gibi büyük, derin göğüslü köpekleri etkileyen ve yaşamını tehdit eden bir durumdur. Özellikle de gün içinde büyük bir öğünle beslenirler, hızlı yerler, yedikten sonra büyük miktarlarda su içerler, hava yutarlar ve yedikten sonra kuvvetli egzersiz yaparlarsa kronik hale gelir. Şişkinlik, midenin gaz, hava veya su ile şişirildiğinde ve sonrasında bağırsakların büküldüğünde meydana gelir. Köpek midesindeki fazla havadan kurtulmak için geğiremez veya kusamaz ve kanın kalbe normal dönüşü engellenir. Kan basıncı düşer ve köpek şoka girer. Acil tıbbi müdahale olmadan köpek ölebilir. Köpeğinizin karın şişkinliği varsa, aşırı salya akıyorsa ve kusmadan öğürüyorsa veya şüpheli şişkinlik durumunda, ayrıca huzursuz, depresif, uyuşuk ve hızlı kalp atış hızı ile güçsüzleşir. Köpeğinizi mümkün olan en kısa sürede veterinere götürmeniz önemlidir. Diğer faktörler; allotrofaji, mide boşalma zamanında gecikme, hayvanın erkek oluşu, zayıflık, yüksek gastrin seviyesi, mideye ilişkin motorik ve sensorik bozukluklarıdır.

Bu durum, vücut çok fazla kortizol ürettiğinde ortaya çıkar. Hipofiz bezi veya böbrek üstü bezi dengesizliği nedeniyle olabilir veya bir köpeğin diğer koşullardan kaynaklanan çok fazla kortizol olması durumunda ortaya çıkabilir. Yaygın belirtiler aşırı su içme ve idrara çıkmadır. Poodle’ınız bu iki belirtiyi gösteriyorsa, onu veterinere götürün. Ameliyat ve ilaç tedavisi dahil bu hastalığa yardımcı olacak tedaviler vardır.

Tüm Poodle çeşitlerinde yaygın bu nöbet nedeni idiyopatik epilepsidir. Genellikle kalıtsaldır ve hafif veya şiddetli nöbetlere neden olabilir. Nöbetler: Sanki çılgınca koşma, sendeleme veya saklanma gibi olağandışı davranışlarla sergilenebilir. Nöbetleri izlemek korkutucudur ancak idiyopatik epilepsili köpekler için uzun vadeli prognoz genellikle çok iyidir. Nöbetlerin, metabolik bozukluklar, beyni etkileyen bulaşıcı hastalıklar, tümörler, zehirlere maruz kalma, ciddi kafa yaralanmaları ve daha fazlası gibi idiyopatik epilepsiden başka birçok şeyden kaynaklanabileceğini hatırlamak önemlidir. Bu nedenle, Poodle’ınızda nöbet varsa, onu kontrol için derhal veterinere götürmeniz önemlidir.

Kalça soketi zayıf bir şekilde oluştuğunda veya bağlar, uyluk kemiğinin (femur) topunun kalça soketinin bir kısmını kayarak çıkmasına izin verecek kadar gevşek olduğunda buna displastik denir. Köpeklerde kalça displazisi kalıtsaldır ve çevresel faktörler bazen gelişiminde büyük rol oynar. Zamanla eklemde artrit ve ağrıya hatta topallığa neden olabilecek dejenerasyon vardır. Aşırı kilo, olgunluktan önce aşırı veya uzun süreli egzersiz, hızlı büyüme hızı ve yüksek kalorili veya takviye edilmiş diyetler köpek kalça displazisinin gelişmesine katkıda bulunabilir. Veterinerlik bakımı, besin takviyelerini, ilaçları ve bazı durumlarda ameliyatı içerir. Hastalığın belirtileri: Eklemdeki uyumsuzluğa bağlı oluşan yangı sebebiyle muayene esnasında ağrı, köpeğin oturma ve kalkma davranışı esnasında canının acıması, aktivitede azalma, egzersiz sonrasında zaman zaman ağırlaşan topallık, zıplama aksiyonunda denge kayıpları, ağrı ve isteksizlik, tavşan gibi koşma, ilerlemiş vakalarda arka bacak kaslarında belirgin kas kaybı ve zayıflama, arka bacaklardaki güçsüzlüğe bağlı olarak köpeğin ağırlığını ön bacaklara vermesi sonucunda ön bacak kaslarında aşırı gelişme.

Hipotiroidinin nedeni, tiroid bezinin yetersiz aktif olmasıdır. Epilepsi, saç dökülmesi, obezite, uyuşukluk, hiperpigmentasyon, piyoderma ve diğer cilt rahatsızlıkları gibi durumlardan sorumlu olduğu düşünülmektedir.

Bu kalça eklemini ilgilendiren başka bir hastalıktır. Pek çok oyuncak (süs) köpek cinsi bu duruma eğilimlidir. Poodle’ınızda Legg-perthes olduğunda, uyluk kemiğinin başına (büyük arka bacak kemiği) giden kan akışı azalır ve uyluk kemiğinin pelvise bağlanan başı parçalanmaya başlar. Genellikle, Legg-Perthes'in ilk belirtileri, bacak kasında topallama ve atrofi, yavru köpeklerde 4 ila 6 aylıkken ortaya çıkar. Durum: Artık pelvise yapışmaması ve hastalıklı femurun kesilmesi için ameliyatla düzeltilebilir.

Patella dizkapağıdır. Lüksasyon, anatomik bir parçanın (eklemde kemik olarak) çıkması anlamına gelir. Patellar luksasyon, diz ekleminin (genellikle bir arka bacağın) yerinden kayarak ağrıya neden olduğu zamandır. Bu sakatlayıcı olabilir, ancak birçok köpek bu durumla nispeten normal bir yaşam sürmektedir. Patella çıkığının tedavisi ve kullanılacak cerrahi yöntem kemiksel deformasyonların varlığına ve çıkığın derecesine göre şekilleniyor. Bulguların sağlam bacakla mukayesesi bu aşamada önem taşıyor. Diz kapağı kemiği eğer yerine kolayca konulabiliyorsa, patellanın her iki tarafında da kapsülün genişlediği anlaşılıyor. Bu durumda eklem kapsüllerine eski gerginliği kazandırılarak tedavi gerçekleştiriliyor.

Bu hastalık gözün retina tabakasını etkiler. Retina, göz içerisinde odaklanan ışığı elektriksel uyarım haline çeviren ve bu uyarımı göz sinirine taşıyan özel hücreler içerir. İlerleyici retina tembelliği olarak da isimlendirebileceğimiz bu hastalıkta, retina yavaş yavaş incelir ve hücrelerin fonksiyonu bozulur. Genellikle gece ya da loş ortamda görüş kaybı ile başlar, ancak zamanla ilerleyerek gündüz görüşü de bozulur. Sonuç büyük olasılıkla körlüktür ve bu hastalığın tedavisi yoktur. Hastalık tanısı kesinleşen köpek ve kedilerden yavru alınmamalıdır.

Bu durum, optik sinirin gelişmesi aşamasında doğuştan gelen bir rahatsızlıktır. Etkilenen gözde körlüğe ve anormal göz bebeği tepkisine neden olur.

SA Poodle’larda, özellikle Standartlarda ciddi bir sorundur. Tüm Standart Poodle’ların yüzde 50'sinin taşıyıcı olduğu veya etkilendiği tahmin edilmektedir. Bu genetik durumun teşhis edilmesi zordur ve genellikle hipotiroidizm, alerji veya diğer durumlarla karıştırılır. Bir köpek SA'ya sahip olduğunda, derideki yağ bezleri bilinmeyen nedenlerle iltihaplanır ve sonunda yok olur. Bu bezler tipik olarak cildin kurumasını önlemeye yardımcı olan yağlı bir salgı olan sebum üretir. Genellikle ilk olarak köpek 1 ila 5 yaşında olduğunda fark edilir. Etkilenen köpekler tipik olarak başın üstünde, boynunda ve sırtında saç dökülmesi ile kuru, pullu bir cilde sahiptir. Ağır şekilde etkilenen köpekler, ikincil deri enfeksiyonlarının yanı sıra kalınlaşmış bir cilde ve hoş olmayan bir kokuya sahip olabilir. Sorun öncelikle kozmetik olsa da, köpek için rahatsız edici olabilir. SA şüphesi varsa, veterineriniz deri biyopsisi yapacaktır. Tedavi seçenekleri değişir.

Bu, kanın pıhtılaşma kabiliyetine müdahale eden kalıtsal bir kan hastalığıdır. Ana semptom, bir yaralanma veya ameliyattan sonra aşırı kanamadır. Diğer semptomlar arasında burun kanaması, diş eti kanaması veya mide veya bağırsakta kanama bulunur. Tedavisi yoktur ve normal köpeklerin kanından kan nakli şu anda tek tedavi yöntemidir. İlaçlar dahil yeni tedaviler için araştırmalar devam etmektedir. Von Willebrand hastalığı olan köpeklerin çoğu normal bir yaşam sürdürebilir. Bir veteriner köpeğinizi durum için test edebilir. Bu duruma sahip köpekler çiftleştirilmemelidir.

10.01.2021 / Çeviri ve düzenleme - LOULOU PET